Badanie INR – wskazania do zbadania zaburzeń krzepnięcia krwi

INR to skrót od International Normalized Ratio (Międzynarodowy Współczynnik Znormalizowany). Parametr wyraża czas protrombinowy, odzwierciedlający sprawność układu krzepnięcia. Zależy wyłącznie od protrombiny, fibrynogenu, a także czynników krzepnięcia V, VII i X. Służy przede wszystkim do monitorowania leczenia zaburzeń krzepliwości krwi prowadzonego za pomocą doustnych antykoagulantów.

INR – co to za badanie?

Badanie INR jest niezwykle istotne dla zdiagnozowania zaburzeń krzepliwości krwi. Aby można było określić wartość INR, konieczne jest wcześniejsze przeprowadzanie testu PT (czasu protrombinowego). Polega on na zmierzeniu czasu, w jakim w pobranej próbce krwi tworzy się skrzep. Dlaczego jest to tak istotne? Kiedy pacjent doznaje urazu, którego wynikiem jest krwawienie, czynniki krzepnięcia tworzą skrzep zamykający ranę. Dzięki temu organizm zabezpiecza się przed wykrwawieniem. Są jednak sytuacje, kiedy w wyniku ich zbyt niskiego poziomu dochodzi do wydłużenia czasu krzepnięcia krwi. Kolejnym powodem do obaw to skrócenie tego czasu – wtedy największym niebezpieczeństwem są zakrzepy. Wykonanie badania PT/INR pomaga ustalić, czy poziom czynników krzepnięcia jest prawidłowy. Jeśli masz jakiekolwiek podejrzenia co do zaburzeń krzepliwości krwi, warto skorzystać z usługi, jaką jest konsultacja lekarska online. Lekarz udzieli porady, a pacjent nie ma przy tym konieczności wychodzenia z domu.

Jakie są wskazania do badania INR?

Badanie INR wykonuje się przede wszystkim w sytuacji, kiedy pacjent przyjmuje leki przeciwkrzepliwe. Tego typu farmaceutyki są bowiem antagonistami witaminy K, odpowiadającej m.in. za prawidłową krzepliwość krwi. Poziom INR należy określać także wtedy, gdy podawany jest acenokumarol oraz w przypadku stosowania warfaryny. W takich wypadkach wskaźnik protrombinowy oznacza się co 2-4 tygodnie. W jakich innych sytuacjach to badanie jest wykonywane? Lekarz może jest zlecić gdy:

• u kobiet pojawiają się obfite miesiączki;
• bardzo łatwo tworzą się siniaki;
• występują częste, niewyjaśnione krwawienia – również z nosa;
• przeprowadza diagnostykę chorób wątroby;
• przeprowadza diagnostykę chorób krwi, takich jak skaza krwotoczna.

Prawidłowy wskaźnik INR

Jaki powinna być norma INR? Wszystko zależy od stanu zdrowia pacjenta. Jednak osoby, które nigdy nie skarżyły się na dolegliwości związane krzepnięciem krwi, prawidłowy wynik to 0,8-1,2. Inaczej wygląda to u chorych zmagających się z takimi przypadłościami jak migotanie przedsionków, choroba zakrzepowo-zatorowa czy wady zastawek serca (i wiążącym się z tym leczeniem doustnymi antykoagulantami). Wtedy za normę uznaje się wynik badania INR pomiędzy 2 a 3. Największe powody do obaw pojawiają się w przypadku, kiedy norma wyniesie 5. Takie wydłużenie czasu protrombinowego może być niezwykle groźne w skutkach. Jednym z częstych i bardzo groźnych powikłań bywają krwotoki.

Co oznacza niski wskaźnik badania krwi INR?

Zbyt niski INR oznacza większą krzepliwość krwi. Związane jest to na przykład z przyjęciem dużej dawki heparyny. To również wynik leczenia penicyliną albo streptokinazą, a także przyjmowania estrogenów oraz suplementów, które zawierają witaminę K lub żeń-szeń. Obniżony poziom INR towarzyszy takim przypadłościom jak zapalenie żył oraz trombofilia, może pojawiać się w czasie, kiedy kobieta rodzi dziecko. Jeśli badania wykażą INR poniżej normy, należy skonsultować się z lekarzem. W takich sytuacjach konieczne może okazać e-recepta online. Nie można pozostawić tego bez reakcji, gdyż konsekwencją takiego stanu bywa zakrzepica.

Wysoki wskaźnik INR

Również INR powyżej normy powinno być skonsultowane ze specjalistą. Świadczy bowiem o wydłużeniu czasu krzepnięcia, czego konsekwencją bywają przedłużone krwawienia między innymi z dróg rodnych, miesiączkowe czy pooperacyjne. Możne na to wpływać kilka czynników, w tym niedobór witaminy K, stosowanie leków przeciwkrzepliwych lub wydłużających czas krzepnięcia krwi, niedoborów czynników krzepnięcia II, V, VII lub X i fibrynogenu. Niekiedy to również wpływ diety, która obfituje w mleko, szparagi, pomarańcze czy jabłka. W przypadku przedłużenia czasu protrombinowego lekarze zazwyczaj decydują się na modyfikację leczenia osób przyjmujących doustne antykoagulanty, modyfikując ich dawki leku.

Przebieg i przygotowanie do badania czasu protrombinowego

INR wchodzi w zakres badania nazywanego koagulogramem. W jego trakcie oznacza się też inne parametry, w tym APTT (czas kaolinowo-kefalinowy), czas trombinowy, liczbę płytek krwi, stężenie D-dimerów czy poziom fibrynogenu. Warto więc wiedzieć, jak przygotować się do testów, by uzyskać miarodajne wyniki.

INR – jak się przygotować?

W tym przypadku nie ma szczególnych wymagań, takich jak bycie na czczo. Jest to szczególnie ważne podczas wykonywania morfologii krwi, natomiast przy INR zjedzenie posiłku nie ma znaczenia. Trzeba jednak dobrze się wyspać, a wcześniej unikać dużego wysiłku fizycznego. Warto również uzgodnić z lekarzem, czy tego dnia przyjmować swoje stałe leki. Jeśli po pobieraniu krwi pojawi się złe samopoczucie, można postarać się o e-zwolnienie online.

Przebieg badania

Przebieg badania nie odbiega od innych testów krwi. Pacjent udaje się do gabinetu zabiegowego, gdzie pielęgniarka pobiera próbkę. Miejscem wkłucia jest najczęściej żyła łokciowa. Później materiał przekazywany jest do laboratorium, w którym następuje oznaczenie najważniejszych parametrów. Chorzy, których czeka dłuższe leczenie, mogą skorzystać z innego rozwiązania. Regularne wizyty w przychodni w celu pobrania krwi są wtedy bardzo uciążliwe. Z tego powodu mogą wykonywać test INR w domu. Potrzebny jest do tego specjalny aparat, który działa na takich samych zasadach jak glukometr. Wystarczy nakłuć opuszkę palca, by uzyskać próbkę do badania. Wynik uzyskiwany jest w ciągu minuty, tymczasem na rezultaty z laboratorium czeka się kilka lub kilkanaście godzin.

Zaburzenia krzepnięcia – przyczyny i leczenie

Co robić, jeśli wykonanie badania INR potwierdzi problemy z krzepliwością krwi? Do najczęstszych dolegliwości tego rodzaju zalicza się na przykład skazy krwotoczne czy zakrzepowo-zatorowe. Przyczyniają się do tego omówione wcześniej objawy zaburzeń krzepnięcia. Należy zwracać uwagę, jak organizm zachowuje się po zwykłych procedurach medycznych, jak zastrzyk czy ekstrakcja zęba, czy niegroźnych zranieniach. Niepokojące są przedłużające się krwawienia, a także pojawiające się samoistnie wybroczyny na skórze. Często występują też krwawienia z dróg rodnych, a nawet krwotoki wewnętrzne. Jest to o tyle groźne, że chory zazwyczaj nie zdaje sobie z nich sprawy.

Jak leczyć zaburzenia krzepnięcia?

Leczenie zaburzeń krzepnięcia krwi bywa trudne, a objawy często wymagają pobytu w szpitalu. Przede wszystkim należy wykonać dodatkowe badania, które pomogą wykryć przyczynę. W przypadku tego schorzenia konieczne bywa podawanie świeżej krwi lub krwiopodobnych preparatów, by uzupełnić czynniki krzepnięcia. Jeśli wystąpi krwawienie, trzeba unieruchomić tę część ciała, nałożyć uciskowy opatrunek i przewieźć pacjenta do szpitala. W niektórych sytuacjach niezbędna jest transfuzja krwi. Tego typu dolegliwości nie można bagatelizować, ponieważ prowadzą do licznych powikłań. Prowadzą między innymi do upośledzenia sprawności ruchowej, a w skrajnych przypadkach nawet do śmierci.

INR to wskaźnik, który jest niezbędny to tego, by określić nieprawidłowości związane z krzepliwości krwi. Zarówno zbyt niski, jak i zbyt wysoki parametr oznacza niebezpieczeństwo dla ludzkiego życia i zdrowia. Znajomość problemu pozwala szybko wdrożyć odpowiednie leczenie. Chory uczy się, jak reagować w kryzysowych sytuacjach.