Migrena przedsionkowa

Migrena przedsionkowa (VM – ang. vestibular migraine) ma wiele różnych nazw. Tę przypadłość określa się m.in. jako migrenowe zawroty głowy, migrenozależną przedsionkopatię czy zaburzenia równowagi związane z migreną. Sprawdź, czy twoje dolegliwości pasują do charakterystyki choroby!

Specjaliści szacują, że z migreną zmaga się ok. 18% dorosłych. Od 30 do 50% spośród nich podczas ataku odczuwa zawroty głowy. Jednak o VM można mówić dopiero w momencie, gdy zaburzenia równowagi występują przed, w trakcie lub tuż po dolegliwościach bólowych. To powiązanie regularne, niekoniecznie występuje przy każdym napadzie. Część pacjentów odczuwa zawroty głowy i bardzo słaby, ledwo wyczuwalny ból głowy. Migrena przedsionkowa dotyka ok. 1% populacji, ale według lekarzy tylko 20% chorych ma dobrze rozpoznane dolegliwości. Do postawienia diagnozy potrzeba współpracy specjalistów, a w praktyce neurolodzy i laryngolodzy często odsyłają sobie pacjentów bez wzajemnych konsultacji.

Czym się różni migrena przedsionkowa od „zwykłych” bólów migrenowych?

Klasycznej migrenie mogą towarzyszyć dodatkowe dolegliwości – mdłości, wymioty, fono- i fotofobia. Czasami atak poprzedza tzw. aura, czyli trwająca do 60 minut „zapowiedź” bólu głowy. Objawia się poprzez problemy z widzeniem, mrowienie i niedowład kończyn, nadwrażliwość na bodźce dotykowe. Aura przed napadem migreny przedsionkowej zwykle ogranicza się do oczopląsu, sam atak może trwać krócej, a przy wielu epizodach pojawią się zawroty głowy. Symptomy migrenowe związane z podrażnieniem przedsionka mózgu trwają od 5 minut do 72 godzin. „Zwykła” migrena dokucza przez minimum 2–4 godziny. Konsultacja lekarska online może ci pomóc w szybkim rozpoznaniu twojego problemu z migreną.

Oba typy choroby częściej dotykają kobiet niż mężczyzn, nie ustalono też ponad wszelką wątpliwość, jakie czynniki je powodują. Niektóre badania wskazują, że podatność na VM może być dziedziczna – mowa tu głównie o genetycznych zaburzeniach funkcji kanałów jonowych w błonach komórkowych. Wiadomo za to, co może sprzyjać atakom bólu. Migrena przedsionkowa może pojawić się po zmianie ułożenia głowy i pozycji ciała – pozostałe czynniki wywołujące napady są takie same, jak przy „zwykłych” bólach migrenowych:

• sytuacje stresowe i emocjonalne;
• hormony;
• brak snu;
• hałas;
• światło, promienie słoneczne;
• pogoda;
• głód, odwodnienie.

Rozpoznanie migreny przedsionkowej. Choroby o podobnych objawach

Kryteria diagnostyczne VM zawiera Międzynarodowa Klasyfikacja Bólów Głowy. Zgodnie z nią pacjenci najpierw cierpią na migreny lub migrenę z aurą, a dopiero po pewnym czasie do dolegliwości dołączają objawy przedsionkowe – wrażenie wirowania i ruchu, zaburzenia orientacji przestrzennej. Musi wystąpić co najmniej 5 ataków z zawrotami głowy i/lub zaburzeniami równowagi o umiarkowanym bądź ciężkim nasileniu. Z migreną przedsionkową związane są także 3 główne cechy – przynajmniej jedna występuje w 50% napadów:

1. Aura.
2. Fotofobia, fonofobia.
3. Ból migrenowy, do którego pasują min. dwie z poniższych właściwości:
   • dolegliwość odczuwana jednostronnie;
   • nasilenie średnie lub większe;
   • pulsowanie;
   • eskalacja bólu w wyniku wysiłku lub innych, codziennych czynności.

Przy takim schorzeniu zwolnienie lekarskie online może być niezwykle pożyteczne. W niektórych epizodach migreny przedsionkowej bóle głowy są bardzo słabe, a dominują zawroty głowy. To czyni ją podobną do wielu innych zespołów chorobowych. Aby wykluczyć inne choroby, trzeba przeprowadzić wiele różnych badań – m.in. audiometrię, tomografię komputerową, rezonans magnetyczny, EEG, próbę błędnikową czy otoemisję akustyczną. 

Dominujące zawroty głowy mogą oznaczać także:

• ataksję napadową;
• chorobę Meniere’a;
• guz mózgu;
• napadowe zawroty głowy;
• padaczkę;
• uraz głowy;
• wodniaka endolimfatycznego;
• zaburzenia krążenia kręgowo-podstawnego;
• zaburzenia lękowe, depresję;
• zakażenie układu nerwowego;
• zapalenie nerwu przedsionkowego.

Migrena przedsionkowa – metody leczenia, zalecenia lekarskie

Migreny przedsionkowej nie da się wyleczyć całkowicie, ale można łagodzić jej napady i ograniczyć czynniki wywołujące epizody choroby. Do przerwania silnego ataku stosuje się m.in. leki przeciwpadaczkowe, przeciwdepresyjne i betadrenalinotyki. Wśród preparatów zalecanych przez lekarzy są takie środki i substancje, jak:

• Zolmitriptan;
• Amitryptylina
• Sumamigren;
• Topiramat;
• Almozen.

Powyższe przykłady to głównie leki dostępne na receptę. Aby otrzymać kolejne zlecenie lekarskie, najlepiej skorzystać z usługi e-recepta przez internet. Taką możliwość daje też serwis e-lekarz24h.pl.