Poszczególne zęby ludzkie różnią się̨ między sobą kształtem i wielkością, co jest odzwierciedleniem ich przystosowania do mechanicznej obróbki różnego typu pokarmu. Zęby to anatomiczne struktury kostne znajdujące się w przednim odcinku przewodu pokarmowego, czyli w jamie ustnej.

Zapalenie przyzębia to choroba kompleksowa, która zależy od działania czynników środowiskowych. Najważniejszym z czynnikiem są periopatogeny obecne w płytce nazębnej. Podatność genetyczna jest rozumiana jako zależność od loci genowych człowieka. […]

W życiu codziennym słowo próchnica przewija się niemal na każdej wizycie w gabinecie stomatologicznym. Przede wszystkim należy podkreślić fakt, iż próchnica jest chorobą, która wywoływana jest przez bakterie. Człowiek w […]

Odpowiednia higiena jamy ustnej to pierwszy krok w walce o piękny i zdrowy uśmiech. Właściwe szczotkowanie, nitkowanie zębów i płukanie płynem antybakteryjnym minimalizuje ryzyko wystąpienia próchnicy, chorób dziąseł i innych schorzeń jamy ustnej, zapewnia także świeży oddech i pozwala ustrzec się przed problemami z uzębieniem przez wiele lat.

Nadwrażliwość zębiny dotyczy od 3 do 98% populacji. Tak dużą̨ rozpiętość danych można wyjaśnić zmiennością kryteriów selekcji, ale także różnorodnością podejścia diagnostycznego, na przykład osuszanie strumieniem powietrza dmuchawki, stosowanie bodźca zimnego lub dotykowego albo uwzględnianie danych z wywiadu.

Bruksizm jest chorobą zespołową narządu żucia, na którą składa się wiele czynników, a obraz tego schorzenia często nie jest jednoznaczny. Prof. Majewski bruksizm opisuje następującymi słowami: ,,Bruksizm często jest mylony z parafunkcją. Należy podkreślić, że bruksizm jest mimowolną powtarzającą się aktywnością mięśni żucia. Jest jedną z postaci parafunkcji przejawiającą się zaciskaniem i/lub zgrzytaniem zębami. Często dochodzi do odruchowego wysuwania żuchwy. Objawy te są wynikiem powtarzających się mimowolnie skurczów mięśni żwaczowych”.

Próchnica jest bardzo poważnym i powszechnie występującym na całym świecie schorzeniem o podłożu zakaźnym. Jest chorobą społeczną i dlatego stanowi ważne zagadnienie nie tylko dla stomatologów, ale również dla lekarzy pierwszego kontaktu.

Z uwagi na wysoką aktywność chemiczną fluor (F) nie występuje on w stanie wolnym w przyrodzie. Tworzy liczne związki, które są naturalnymi składowymi gleb powulkanicznych, wybranych zbiorników wodnych lub towarzyszą złożom fosforytów, węgla i ropy naftowej. Źródłem fluoru w diecie człowieka jest przede wszystkim woda, herbata, produkty zbożowe, warzywa liściaste, orzechy, ryby i ziemniaki.