Wybierz swoją dolegliwość i dowiedz się jakie leki będą najskuteczniejsze

BAZA LEKÓW:

Bezsenność

Kontynuacja leczenia bez wychodzenia z domu? Teraz to możliwe! Zamów teleporadę z e-receptą prosto na Twój adres e-mail!

Bezsenność to nie tylko niemożność zasypiania, ale również problemy z ciągłością i jakością snu. Może występować w krótkim odcinku czasowym lub długoterminowo. Wówczas wymaga przebadania i wdrożenia lekoterapii. Bezsenność nierzadko dotyczy osób w podeszłym wieku, ale problemy ze snem mogą mieć również kobiety w ciąży i dzieci. Statystyki podają, że z zaburzeniami snu zmaga się od 30% do 50% osób dorosłych na całym świecie – więcej kobiet niż mężczyzn. Jak bezsenność wpływa na jakość życia? Czy można ją leczyć domowymi sposobami?


Spis treści

Objawy bezsenności i jej wpływ na komfort życia
Jakie są rodzaje bezsenności?
Jakie są główne przyczyny bezsenności?
Bezsenność – w jaki sposób ją zdiagnozować?
Bezsenność u dzieci i seniorów
Jak leczy się bezsenność?
Jak łagodzić objawy bezsenności domowymi sposobami?

Objawy bezsenności i jej wpływ na komfort życia

Za wyznaczniki obserwacyjne zjawiska bezsenności przyjmuje się: trudności z zasypianiem i ciągłością snu, lekki, płytki sen, notoryczne budzenie się i niemożność ponownego zaśnięcia oraz irytację z tym związaną. Z kolei brak odprężającego, spokojnego i głębokiego snu generuje uczucie niewyspania, zmęczenia, drażliwości, zaburzenia pamięci i koncentracji oraz wzmaga tendencję do uskuteczniania drzemek w ciągu dnia, które zaburzają rytm okołodobowy człowieka. Problemy ze snem niekorzystnie oddziałują na kondycję psychiczną i fizyczną, osłabiają odporność organizmu i obniżają jakość życia – szczególnie jeśli ten stan trwa dłużej niż 3 miesiące (bezsenność długotrwała). Należy nadmienić, że uporczywie powtarzająca się bezsenność jest problemem, z którym boryka się wiele osób dorosłych i wymaga ona szczegółowego zbadania i leczenia.

Jakie są rodzaje bezsenności?

Ze względu na okoliczności, w jakich występuje bezsenność, można wyróżnić jej odmianę organiczną, która jest związana z innymi schorzeniami występującymi w organizmie człowieka oraz nieorganiczną, która występuje samoistnie. W obu przypadkach definiuje się ją jako poczucie niewystarczającej ilości snu, która nie odpowiada zapotrzebowaniu organizmu. Nomenklatura medyczna podaje również inne ujęcie wyżej wymienionej klasyfikacji. Według niej można wyodrębnić bezsenność pierwotną, do której zalicza się bezsenność idiopatyczną (występującą bez wiadomej przyczyny) i bezsenność psychofizjologiczną, która może zostać wywołana np. zakłóceniem cyklu okołodobowego i stresem. Drugim typem jest bezsenność wtórna, mająca podłoże somatyczne (związana z innymi schorzeniami, np. chorobami tarczycy czy bezdechem). Bezsenność można również analizować pod względem czasu jej trwania. Wówczas dzieli się ją na przygodną (okresową), która trwa tylko kilka dni, krótkotrwałą, która utrzymuje się do 4 tygodni i jest wynikiem stresującego okresu w życiu pacjenta oraz przewlekłą, towarzyszącą innym chorobom, np. depresji.

Jakie są główne przyczyny bezsenności?

Chroniczna bezsenność wpływa na osłabienie funkcji poznawczych, zakłóca produktywność i pogarsza stan psychiczny. Zaburzenia snu mogą niekorzystnie wpływać na funkcjonowanie i jakość życia osoby, która się z nimi zmaga. Osoba cierpiąca z powodu bezsenności często staje się nadpobudliwa, niespokojna, rozdrażniona i zdekoncentrowana, co może być powodem wypadku komunikacyjnego, pomyłek w pracy, problemów ze strony układu odpornościowego, a nawet samobójstwa. Bezsenność zwykle wiąże się z: permanentnym stresem, bezdechem sennym, zakłóceniami rytmu okołodobowego, które wynikają np. z pracy w systemie zmianowym, lekoterapią, stosowaniem używek i produktów z wysoką zawartością kofeiny i guarany, schorzeniami układu nerwowego, zaburzeniami psychicznymi oraz zmianą stref czasowych, np. w trakcie podróży.

Bezsenność – w jaki sposób ją zdiagnozować?

W diagnozowaniu przypadków długotrwałej bezsenności wykorzystuje się nie tylko wywiad medyczny, ale również badania: krwi, hormonów, EKG, EEG (encefalografię) lub tomografię komputerową oraz pulsoksymetrię. Pozwalają one wykluczyć choroby mogące wpłynąć na zaburzenia snu (np. chorobę tarczycy) oraz wykryć ewentualne dolegliwości w obrębie ośrodkowego układu nerwowego. Specjaliści, szukając przyczyny zaburzeń snu, sprawdzają również, czy pacjent nie ma problemów z kręgosłupem i układem oddechowym, ponieważ prawidłowy sen czasem utrudniają fizyczne przypadłości, takie jak, np. skrzywienie przegrody nosowej. Po rozpoznaniu dolegliwości odpowiedzialnej za bezsenność wystarczy ją wyleczyć, np. wyprostować krzywą przegrodę nosową lub ustabilizować poziom hormonów we krwi.

Bezsenność u dzieci i seniorów

Badania dowodzą, że największą potrzebę snu odczuwają niemowlęta (od 12 do 17 godzin), natomiast starszym dzieciom wystarcza od 9 do 13 godzin snu. Jak się jednak okazuje one również mają problemy z zasypianiem. Dotyczy on od 25% do nawet 50% dzieci. Tak jak u dorosłych, u nich również może wystąpić bezsenność pierwotna (bez konkretnej przyczyny) oraz wtórna, która może być skutkiem choroby. Częstym przebudzeniom i problemom z utrzymaniem ciągłości snu można zaradzić poprzez wdrożenie zwyczajów praktykowanych przed snem. W przypadku małych dzieci mogą to być uspokajające i wyciszające zabawy wieczorne, czytanie książek przed zaśnięciem lub odprężająca, ciepła kąpiel. Istotny jest również ścisły harmonogram zasypiania i pobudek, ponieważ nieregularność w tym aspekcie może przyczynić się do zaburzeń rytmu dobowego czy problemów behawioralnych u dziecka. Co do osób w podeszłym wieku – one również często narzekają na problemy ze snem. Powodem może być fakt, że po 55 roku życia obniża się zawartość melatoniny w organizmie, która koordynuje biologiczny cykl okołodobowy człowieka. W takich przypadkach lekarz może zalecić wyrównanie deficytów tego związku w organizmie, zapisując odpowiednie preparaty.

Jak leczy się bezsenność?

Leczenie bezsenności zazwyczaj polega na wspomagającym stosowaniu leków nasennych, zawierających substancje aktywne. Ważne jest to, że nie przyjmuje się ich długofalowo, ponieważ działając na pracę ośrodkowego układu nerwowego, mogą uzależniać. Osoby zmagające się z uzależnieniem od alkoholu lub narkotyków, które dodatkowo cierpią na zaburzenia snu, stosują natomiast leki przeciwhistaminowe, które nie uzależniają, tak jak konwencjonalne leki nasenne. Osoby z rozpoznaniem depresji i związanej z nią bezsenności zwykle korzystają równocześnie z kuracji poznawczo-behawioralnej i lekoterapii. To połączenie przynosi najlepsze efekty. Jeśli problemy ze snem trwają dłużej niż miesiąc, wskazany jest kontakt z lekarzem rodzinnym, który potwierdzi lub wykluczy schorzenia somatyczne, psychiatrą (kiedy konieczne jest wdrożenie farmakologii) lub psychoterapeutą, który rozpocznie terapię w trosce o prawidłową higienę snu.

Jak łagodzić objawy bezsenności domowymi sposobami?

Incydentalne, tymczasowe niedogodności związane z zasypianiem i ciągłością snu można łagodzić przy pomocy domowych sposobów. Wiele osób, miewających krótkotrwałe problemy ze snem, radzi sobie stosując preparaty ziołowe, np. pijąc herbatę z melisy lub przyjmując środki nasenne z melatoniną, które można otrzymać w aptece bez recepty. Można również stosować techniki relaksacyjne takie jak joga czy medytacja, które pomagają wyciszyć się i zadbać o dobre samopoczucie. Wskazane jest zadbanie o prawidłową higienę snu: usunięcie telewizora z sypialni i innych „rozpraszaczy” utrudniających zasypianie (np. głośno tykającego zegara), unikanie aktywności fizycznej min. 4 godziny przed położeniem się spać i niekorzystanie z komputera i telefonu komórkowego przynajmniej godzinę przed snem. Zalecane jest wystrzeganie się drzemek w ciągu dnia dłuższych niż kwadrans, ponieważ mogą rozregulować rytm dobowy, a także unikanie picia alkoholu i palenia papierosów przed położeniem się spać. Osoby cierpiące na zaburzenia snu często bagatelizują ten problem i nie konsultują go z lekarzem. W przypadku, kiedy bezsenność utrzymuje się długo i nie przechodzi mimo zastosowania domowych metod, konieczna jest wizyta u specjalisty, który włączy odpowiednią farmakoterapię.

Kontynuacja leczenia bez wychodzenia z domu? Teraz to możliwe! Zamów teleporadę z e-receptą prosto na Twój adres e-mail!