Ile zwolnienia po odmie?

Istnieje kilka rodzajów odmy. Obecność powietrza lub innych gazów wewnątrz tkanek ciała może mieć wiele przyczyn. Jak to wszystko wpływa na to, ile zwolnienia po odmie dostaje pacjent? Dowiedz się, co jest najistotniejsze dla lekarzy!

Rodzaj i długość L4 zależą od wielu czynników. Każdy przypadek trzeba ocenić indywidualnie – typ przypadłości, jej źródło i rokowania medyczne to tylko część kryteriów. Duże znaczenie ma także aktualny stan pacjenta czy charakter jego zawodowego zajęcia. Nie sposób podać precyzyjnych widełek czasowych, które pozwolą samodzielnie oszacować, ile zwolnienia po odmie będzie przysługiwać. Oceny dokonuje lekarz, a nie algorytm. Być może L4 wystawione na początku trzeba będzie przedłużyć. Nie ma konieczności, by robił to ten sam specjalista.

To lekarz, a nie kodeks decyduje, ile zwolnienia po odmie należy się pacjentowi

W zależności od miejsca wystąpienia wyróżnia się odmę opłucnową, otrzewnową, podskórną, wewnątrzczaszkową i śródpiersiową. Mogą się do niej przyczynić m.in. urazy ciała, komplikacje po innych zabiegach czy samoczynne pękanie pęcherzyków powietrza. Czasami powietrze wchłania się samoistnie, a w niektórych przypadkach konieczne będzie leczenie operacyjne – to wszystko ma wpływ na decyzję o L4. Ile zwolnienia lekarskiego wystarczy, tego tak naprawdę nie wiadomo. Pod uwagę bierze się:

• przebieg odmy;
• aktualny stan pacjenta;
• ryzyko powikłań.

Osoby, które pracują fizycznie, są z natury rzeczy bardziej narażone na komplikacje. Twoje zwolnienie po odmie wkrótce się kończy, a ty nie czujesz się w pełni sił? Wypełnij formularz na naszej stronie! Opisz swój stan i dołącz dokumentację medyczną, a lekarz online zajmie się twoją sprawą najszybciej, jak to będzie możliwe. Być może konieczne będą dodatkowe badania.

Zalecenia lekarskie po odmie – korzystanie ze zwolnienia zgodnie z przeznaczeniem

Niektórzy wracają do swoich obowiązków po paru tygodniach, u innych niezdolność do pracy trwa ponad miesiąc. Ważne, by cały ten czas poświęcić na rekonwalescencję i leczenie – zgodnie ze wskazaniami medycznymi specjalisty. Mogą obejmować m.in. odpoczynek w łóżku (tzw. L4 leżące), przyjmowanie leków oraz rehabilitację – tlenoterapię i wykonywanie ćwiczeń oddechowych.