» Strona główna » Ból » Ból łydek – przyczyny, objawy towarzyszące, leczenie
Pacjenci skarżący się na ból łydek opisują na różne sposoby. To m.in. rwanie, ciągnięcie, kłucie, pieczenie kurcz czy uczucie ciężkich nóg. Często towarzyszą im obrzęk, zmiany skórne i inne symptomy. Przekonaj się, o czym mogą świadczyć!
Ból łydki może wskazywać na łagodne, niegroźne stany lub poważniejsze przypadłości, które stanowią realne zagrożenie dla zdrowia i życia. Czasami to jedna z oznak infekcji wirusowej, innym razem stan zapalny lub poważne zmiany w naczyniach krwionośnych, które mogą doprowadzić do zatoru płucnego czy zawału serca. Należy udać się do lekarza w przypadku urazu utrudniającego poruszanie się, a także wtedy, gdy ból nóg pomimo prób jego złagodzenia nie ustępuje i pojawiają się dodatkowe, niepokojące objawy ogólne. Sposób leczenia dolegliwości bólowych i dalsze zalecenia dostosowuje się do postawionej diagnozy.
Każdy trening wymaga odpowiedniego przygotowania. Podczas biegania, wykonywania ćwiczeń siłowych oraz innych, sportowych aktywności nie wolno zbyt mocno przekraczać swoich granic możliwości. Brak odpowiedniej rozgrzewki, rozciągania i zbyt duże obciążenia sprzyjają zakwasom, a także mniej lub bardziej poważnym kontuzjom. Bóle łydek zazwyczaj pojawiają się w wyniku nagromadzenia kwasu mlekowego w mięśniach podczas pracy beztlenowej oraz mikrourazów mięśniowych. W takich sytuacjach bolesność zazwyczaj przechodzi samoczynnie w ciągu 3–4 dni, ale można też przyspieszyć powrót do pełni formy na wiele różnych sposobów.
Nadmierne przeciążenia mogą też doprowadzić do poważniejszych uszkodzeń. Dochodzi m.in. do pęknięć i złamań goleni (kości piszczelowej i strzałkowej), naderwania bądź całkowitego zerwania mięśni łydki (podeszwowe, trójgłowe – brzuchate + płaszczkowate) czy ścięgna Achillesa. W momencie poważnej kontuzji pojawiają się ból o dużym nasileniu, opuchlizna, krwiaki, zaczerwienienia i istotne dysfunkcje układu ruchu. Zabieg chirurgiczny to często jedyne wyjście. Czynnikami zwiększającymi ryzyko urazów podczas wysiłku fizycznego są także:
Niewydolność żylna oznacza utrudnione odpływanie krwi z kończyn dolnych w wyniku uszkodzeń lub nieprawidłowej pracy zastawek, które powinny ją tłoczyć z powrotem do serca. W początkowej fazie zmian w obrębie naczyń żylnych pacjenci – a zwykle pacjentki, gdyż to kobiety częściej zmagają się z tą przypadłością – skarżą się głównie na uczucie ciężkości w nogach. Błyskawiczną ulgę przynosi odpoczynek ze stopami lekko uniesionymi ponad poziom tułowia. Zaburzeniom przepływu krwi w kończynach dolnych sprzyjają:
Takiego bólu łydki, którego łatwo się pozbyć, nie należy jednak lekceważyć. W przebiegu przewlekłej niewydolności żylnej pojawiają się obrzęk, pajączki naczyniowe (tzw. teleangiektazje), a także żylaki. Z czasem zaczynają występować kolejne objawy, w tym m.in. mrowienie stóp, coraz silniejsze skurcze, brązowe przebarwienia, a nawet owrzodzenia i stopniowy zanik skóry. Zwykle nasilają się nocą, podczas stania i wysokich temperatur powietrza. Łydki bolą coraz mocniej i odczuwasz nowe dolegliwości? Weź zwolnienie lekarskie online i poddaj się fachowej diagnostyce, zanim stan nóg zrobi się naprawdę poważny!
Choroba zakrzepowo-zatorowa rozwija się stopniowo. Dlatego należy uważnie obserwować swój organizm i nie bagatelizować sygnałów, jakie wysyła ciało. Skrzepliny w obrębie łydek najczęściej formują się przez stan zapalny naczyń krwionośnych – w tym przypadku odpowiedzialnych za transport krwi odtlenionej do serca. Poziom nasilenia bolesności oraz pozostałych oznak zapalenia żył głębokich zależy od rozległości zmian oraz rozmiarów skrzepu. Poza silnym bólem łydki pacjent może odczuwać lub zaobserwować jeszcze:
Czasami zakrzepica żył głębokich przebiega całkowicie bezobjawowo, by wkrótce ustąpić samoistnie. Pacjenci nawet nie mają świadomości, że coś im dolega. W niektórych przypadkach odpływ krwi w naczyniach zostaje całkowicie zablokowany. Może też dojść do oderwania skrzepu, który po trafieniu do płuc lub naczyń wieńcowych serca doprowadzi do zatoru stwarzającego poważne niebezpieczeństwo.
Przyczyną tego schorzenia są zazwyczaj zmiany miażdżycowe, które zwężają naczynia krwionośne. Pomniejszone światło tętnicy przepuszcza mniej krwi, co może spowodować dostarczanie niewystarczających ilości tlenu do tkanek kończyn dolnych w stosunku do zapotrzebowania. Postępujące niedokrwienie skutkuje nasilaniem bólu łydki oraz występowaniem coraz to nowych objawów. Początkowo dolegliwości dają o sobie znać podczas ruchu, zwykle po pokonaniu określonego dystansu (tzw. chromanie przestankowe – im bardziej zaawansowana choroba, tym szybciej pojawiają się bóle). Objawy kolejnych faz to między innymi:
W takim przypadku ból łydek stanowi zaledwie wstęp do kolejnych problemów zdrowotnych. Ich konsekwencje są ciężkie, dlatego tak ważne jest jak najwcześniejsze rozpoczęcie leczenia. Ryzyko przewlekłego niedokrwienia kończyn dolnych rośnie wraz z wiekiem i występowaniem innych czynników. W grupie pacjentów szczególnie narażonych na tę chorobę są:
Ból łydek często towarzyszy takim schorzeniom i stanom, jak:
Objaw, któremu poświęciliśmy ten artykuł, ma charakter nieswoisty. Pojawia się w przebiegu wielu schorzeń – w zróżnicowanej formie, w rozmaitych sytuacjach. Część pacjentów zgłasza skurcze i bóle łydki w nocy, inni odczuwają bolesności z boku, głęboko, na zewnątrz z tyłu, od kolan w dół, tuż nad stopą… Należy jak najdokładniej opisywać swoje dolegliwości podczas wywiadu medycznego, ponieważ takie szczegóły mogą wskazywać na objawy charakterystyczne dla konkretnych chorób i zaburzeń. Warto wziąć L4 online i poświęcić więcej czasu na potrzebne wizyty i badania. Im szybciej dojdzie do prawidłowego rozpoznania, tym mniejsze ryzyko zdrowotnych powikłań.
O kierunku badań diagnostycznych decydują wnioski z informacji uzyskanych od pacjenta oraz z podstawowych badań przedmiotowych. Niektóre nieprawidłowości można wykryć przez testy biochemiczne, na inne mogą wskazywać np. wyniki pomiarów ciśnienia mierzonego w różnych miejscach. Są też przyczyny bólu łydek, które najszybciej potwierdzą (lub wykluczą) badania obrazowe:
Obrazowanie żył i tętnic ultrasonografem nazywa się badaniem dopplerowskim. To podstawowa metoda diagnozy bólu w łydce, o którym wiadomo, że nie ma związku z urazami mechanicznymi i uszkodzeniami fizycznymi. Podejrzenie np. zakrzepicy skłania lekarzy do przeprowadzenia jeszcze wenografii, testów uciskowych oraz oznaczenia pewnych cząsteczek białkowych (D-dimerów) we krwi.
Na ból łydki z powodu przeciążenia pomogą m.in. chłodne okłady oraz naprzemienne (zimne i ciepłe) natryski. W przypadku zakażeń wirusowych można zastosować domowe metody na przeziębienie – herbatki ziołowe, mikstura z czosnku i miodu, syrop z cebuli itp. Silniejsze bóle wywołane urazami i zapaleniami można złagodzić środkami przeciwzapalnymi i przeciwbólowymi. Niektórym pacjentom w ramach leczenia objawowego lekarze przepisują silniejsze preparaty, na które potrzebna jest recepta online – przykładowe leki przeciwbólowe, których nie da się kupić „z marszu” w aptece:
Jeżeli ból w łydce spowodowała zakrzepica żył głębokich, pomogą odpowiednio dobrane przez specjalistę leki przeciwzakrzepowe. Trzeba pamiętać, że nawet farmaceutyki dostępne bez recepty mogą mieć szereg medycznych przeciwwskazań do zażywania. Warto najpierw skonsultować się z lekarzem. Najczęściej bóle łydek z tyłu nie wiążą się z groźnymi problemami zdrowotnymi, ale statystyka to nie wszystko. Lepiej zbadać się pod kątem poważniejszych schorzeń niż pozwolić rozwinąć się chorobie i mierzyć się z komplikacjami.
Formularz zamówienia jest niedostępny. Trwają prace modernizacyjne. Przepraszamy za utrudnienia. Spróbuj ponownie później.